Τον περασμένο χρόνο, λόγω κολλήματος αγαπημένης φίλης, κάναμε «διατριβή» στο ρεμπέτικο. Ψάχναμε σπάνιες ηχογραφήσεις, μελετούσαμε τους στίχους, διαβάζαμε για την ιστορία του κι αλωνίζαμε την πόλη αναζητώντας σύγχρονες αλλά όσο γίνεται αυθεντικές εκδοχές του. Και κάπως έτσι αλλά και εντελώς τυχαία, ο δρόμος μας έβγαλε σ’ ένα καφενείο στο κέντρο της πόλης ένα ανοιξιάτικο απόγευμα Δευτέρας όπου ακούσαμε μπουζούκι και κιθάρα και κοντοσταθήκαμε. Δεν το σκεφτήκαμε πολύ. Μπήκαμε να ακούσουμε ρεμπέτικα πίνοντας μια ρακή.
Κάπως έτσι γνωρίσαμε τους Πλήρη ‘Ντάξει που σιγά-σιγά μας έγιναν αγαπημένη συνήθεια. Η Κατερίνα Δούκα, ο Χρήστος Παππάς, ο Μανώλης Πορφυράκης και ο Λευτέρης Τσικουρίδης συνθέτουν την ομάδα. Με αφορμή τον πρώτο τους προσωπικό δίσκο που είναι στα σκαριά, είχαμε μαζί τους μια ενδιαφέρουσα κουβέντα.
– Πότε ξεκίνησε αυτή η συνεργασία και πώς έφτασε μέχρι το δίσκο;
Χρήστος: «Ξεκίνησε με πρωτοβουλία του Λευτέρη. Βρεθήκαμε πρώτη φορά το Μάρτιο του περσινού χρόνου. Εξαρχής διαμορφώσαμε ένα ρεπερτόριο με βάση τα τραγούδια της δεκαετίας του ‘20 και του ’30, αυτά που ονομάζουμε σήμερα ρεμπέτικα. Πολύ σύντομα, περίπου ένα μήνα αφού είχαμε βρεθεί, αρχίσαμε να παίζουμε στο Ίγγλις. Και μετά από λίγο αρχίσαμε να παίζουμε και στις 4 εποχές. Από τότε μέχρι σήμερα, το ρεπερτόριό μας διαμορφώνεται κυρίως σ’ αυτές τις δεκαετίες, ξεφεύγουμε και λίγο πιο μετά και πιο πίσω, διατηρώντας όμως το ύφος αυτό. Οι συνθέτες είναι γνωστοί. Από το καλοκαίρι και μετά, αρχίσαμε να δουλεύουμε και δικό μας υλικό. Δηλαδή τραγούδια που έχει γράψει ο Μανώλης και η Ειρήνη και τραγούδια που άρχισα να γράφω κι εγώ τότε. Τα βάλαμε όλα κάτω κι αρχίσαμε να διαμορφώνουμε ένα υλικό, το οποίο έφτασε σε μια πρώτη μορφή τον περσινό Σεπτέμβρη, όπου άρχισαν να γίνονται και πρόβες για να γίνει η ηχογράφηση και να φτάσουμε σιγά-σιγά εδώ που βρισκόμαστε σήμερα.»
– Μια ερώτηση για τη γυναικεία φωνή του συγκροτήματος: υπάρχει καμιά ρίζα μικρασιάτικη; Γιατί η φωνή σου θυμίζει αρκετά τις παλιές ερμηνεύτριες και ταιριάζει πολύ με το ύφος τον τραγουδιών.
Κατερίνα: «Ευχαριστώ πολύ! Όχι δεν υπάρχει ρίζα, η καταγωγή μου είναι από τη Θράκη. Η φωνή διαμορφώνεται από το μεράκι και από την ασχολία με το είδος.»
– Ποια στοιχεία του ρεμπέτικου πιστεύετε ότι έχετε κρατήσει και ποια έχετε προσαρμόσει;
Χρήστος : «Τα κομμάτια, γενικότερα τα τραγούδια, γράφονται σε συγκεκριμένες φόρμες. Εμείς χρησιμοποιούμε τις ίδιες κλίμακες που χρησιμοποιούσαν και τότε. Δομικά δηλαδή, χρησιμοποιούμε συγκεκριμένες κλίμακες, συγκεκριμένο ύφος και με συγκεκριμένο τρόπο. Οπότε είναι «εφάμιλλα» των παλιών ρεμπέτικων, με όμοιο τρόπο ακούγονται και τα τραγούδια μας. Δεν είναι τα ίδια, δεν μπορεί να είναι τα ίδια, αλλά είναι κάπως έτσι. Κλίμακες, ήχος, φωνές, παίξιμο, όργανα ακούγονται ίδια. Ο στίχος βέβαια μιλάει για το σήμερα, όχι για το τότε.»
– Ο κόσμος πώς ανταποκρίνεται;
Κατερίνα: «Πολύ θετικά!»
Χρήστος : «Αυτό που έχουμε κάνει είναι να δώσουμε το cd που θα βγάλουμε σε τρία μαγαζιά, που είναι φίλοι μας. Από εκεί έχουμε ακουστεί, και οι πρώτες κουβέντες είναι πολύ θετικές για μας. Και πολλοί περιμένουν, όπως κι εμείς, το δίσκο να εκδοθεί.»
Μανώλης: «Επίσης το βλέπουμε και εμείς όποτε παίζουμε ζωντανά, ο κόσμος είναι πολύ ζεστός.»
– Ας πούμε και λίγα λόγια για το δίσκο!
Χρήστος : «Μουσική έχει γράψει ο Μανώλης Πορφυράκης, εγώ και τους στίχους η Ειρήνη Καρανικόλα. Τα τραγούδια που ηχογραφήσαμε έχουν το χαρακτηριστικό ότι είναι ελληνικοί χοροί, τουλάχιστον τα οχτώ από τα δέκα. Και ως τέτοια καταγράφονται. Δηλαδή είναι ζεϊμπέκικα, χασάπικα, χασαποσέρβικα, μπολέρο είναι ρυθμοί που χρησιμοποιούσαν και τότε, έχουμε ίδιους ρυθμούς με τις ίδιες κλίμακες.»
Μανώλης : «Εγώ ασχολούμαι αποκλειστικά μ’ αυτή τη μουσική, τα ρεμπέτικα, εδώ και 13χρόνια. Οπότε μόλις μου έδωσε η Ειρήνη τους στίχους δεν μπορούσα να βάλω κάτι άλλο από μουσική, βγήκε αυτό από μόνο του, δεν μπορούσα να γράψω κάτι άλλο. Τώρα κατά πόσο είναι ρεμπέτικα ή όχι…! Πάντως χρησιμοποιούμε τα ίδια όργανα που χρησιμοποιούσαν τότε και ηχογραφήσαμε με τον ίδιο τρόπο: με ένα μικρόφωνο, ζωντανά, όλοι μαζί κι έτσι το ύφος είναι παρόμοιο.»
Χρήστος: «Τέλος, στην προσπάθειά μας να συγκεντρώσουμε το υλικό και να καταγράψουμε τη δουλειά μας συμμετείχαν και βοήθησαν πάρα πολλοί φίλοι. Για την παραγωγή, για το βίντεο, για τα πάντα. Ο δίσκος θα βγει μέχρι τέλη του μήνα, έχει ήδη δοθεί εντολή να κοπεί. Πρόκειται για μια ανεξάρτητη παραγωγή που θα διανεμηθεί από την MLK.»
– Συμμετέχετε όλοι σας και σε άλλα σχήματα. Είναι μια ανάγκη βιοποριστική ή δημιουργική;
Κατερίνα: «Και στα άλλα σχήματα που είμαι, το θέλω και το κάνω. Δεν το κάνεις για τα λεφτά, είναι δημιουργική ανάγκη, ανάγκη έκφρασης.»
Μανώλης: «Εγώ ούτως ή άλλως ζω απ’ τη μουσική, αλλά και στα άλλα σχήματα που είμαι παίζω μόνο ρεμπέτικα. Ασχολούμαι αποκλειστικά μ’ αυτό το είδος τα τελευταία χρόνια. Απλά παίζω και σ’ άλλα μαγαζιά με άλλους ανθρώπους.»
Χρήστος: «Μ’ αρέσουν πάρα πολλά πράγματα πάνω στη μουσική. Το κάνω από ανάγκη δημιουργική αυτό το πράγμα, γιατί τα σχήματα που συμμετέχω δε δίνουν πολλά χρήματα.»
Λευτέρης: «Και για μένα είναι κάτι δημιουργικό, το κάνω για να γνωρίσω όσο περισσότερους μουσικούς ορίζοντες γίνεται σ’ αυτή τη μικρή ζωή που θα ζήσουμε.»
– Με ποιον τρόπο πιστεύετε η δουλειά σας μπορεί να βοηθήσει σήμερα;
Λευτέρης: «Η μουσική μας σαν μουσική ασχολείται με την παραδοσιακή φόρμα που έχει η ελληνική μουσική παράδοση που είναι καταγεγραμμένη τα τελευταία 150 χρόνια. Και η δουλειά μας σίγουρα μπορεί να βοηθήσει με το στίχο της. Γιατί θίγει θέματα επίκαιρα και καταγράφει αντιδράσεις. Θίγει θέματα πιο μικρά και πιο προσωπικά, ή πιο μεγάλα και πιο κοινωνικά.»
*Ο δίσκος των Πλήρη ‘Ντάξει με τον ομώνυμο τίτλο αναμένεται μέχρι τα τέλη του μήνα.
Μέχρι τότε μπορείτε να τους δείτε ζωντανά τα απογεύματα της Δευτέρας στις 4 εποχές και τα βράδια της Τετάρτης στο Ίγγλις
facebook: πλήρη ‘ντάξει
http://rouamat.com/sigchroni-rempetes-pliri-ntaxi/
